Slakkensla, superspinazie en peuterpeultjes

Het is echt bizar,  ik begon dit jaar veel later aan de moestuin vanwege de lang bevroren grond en nu, op dezelfde dag dat ik vorig jaar ook een blog schreef en foto's maakte is alles veel groter en veel verder dan vorig jaar. Aan het mooie weer kan het niet gelegen hebben want op wat mooie dagen in maart na is het niet zo geweldig geweest hier. Veel natte en ook koude dagen en een vrij laat voorjaar.  Toch staat de tuin al vol oogstbare kroppen sla, zijn er al enkele kilo's spinazie geoogst en verwerkt voor de winter en laten de eerste peultjes zich al aan de struikjes zien, geweldig!   Helaas groeit het onkruid minstends net zo hard en is het dagelijks vele uren emmers vol uit de tuin trekken en steken. De varkentjes zijn er gelukkig blij mee! En de kippen ook.

Door de lange vorstperiode in de winter zijn er nauwelijks slakken te vinden, ook zullen de eendjes goed meegeholpen hebben door alle eitjes op te eten.  Alleen in de sla zitten er een paar,  elk kropje is geperforeerd maar dat mag de pret niet drukken, elke dag een heerlijke salade op het bord met frisse radijsjes en rucola! Geweldig!

Mevrouw eend heeft 7 eendjes uitgebroed, ze zitten voor hun eigen veiligheid in een apart rennetje totdat ze wat gegroeid zijn en geen prooi meer zullen zijn voor kraai en kat. Ze doen het fantastisch!  Ook in de broedmachine liggen 19 bevruchte eitjes van de kippen, deze komen over een dag of 8 uit en sinds gister is er een hen broeds,  het wordt een drukke boel hier!  

De aardbeien laten nog even op zich wachten, ze staan volop in bloei en hier en daar is een trosje groene vruchten te zien. Ik ben wat ongeduldig want ik weet zeker dat er vele kilo's zullen komen en dat de meesten daarvan dit jaar eens niet in de mondjes van de slakken zullen komen maar in heerlijke limonades, ijs, en likeur.  Het is wel saai zonder slakken hoor, ik mis ze bijna haha, in eerdere jaren ving ik er duizenden na een regenbui en dit jaar heb ik er slechts 6 gezien. Gelukkig heb ik een ander beestje om op te jagen, ja het jagersinstinct blijft,  de aspergekever!  Dit kleine rottige rode kevertje vreet alle aspergeplanten kaal, dit jaar heb ik nauwelijks wat kunnen oogsten.  Dagelijks pluk ik er tientallen af die ik meteen vermorzel, ik hoop het zo onder controle te krijgen en volgend jaar een betere oogst te hebben.   De eerste coloradokever is ook al gespot, op een tomatenplantje, maar vreemd genoeg is het bij die ene gebleven, het aardappelveldje is nog kevervrij. Ik hoopte dat ook dit beestje door de lange winter niet massaal zou terugkeren dit jaar maar ik hoorde al van meerdere mensen in Hongarije dat hij al volop aanwezig is.  Goed in de gaten houden dus!  

De pompoenen, augurken, komkommers en courgettes willen niet, ik heb ze dit jaar al 3x gezaaid en ze weigeren op te komen.  Een gedeelte is verrot in het potje door de vele regen en een ander gedeelte is door de katjes uitgegraven en ondergepist in de platte bak,  de kittens denken dat dat een enorme kattenbak is en daar zijn de planten wat minder blij mee. Vandaag ga ik alles vol goede moed voor de 4e keer zaaien, het is gelukkig nog niet te laat.

De 7 kleine eendjes

Achter de kont van mama Muskuseend

De kippen leggen weer, alleen maathouden.....

Frambozenstekken en bessenstekken.

In de tuin gevonden tomatenplantjes, stokje erbij, even wachten tot ze groot genoeg zijn en dan gaan ze naar een vaste plek.

Bossen spinazie

 Bloeiende peultjes

Zaaibed van de bloemkool, rode kool en witte kool. 

Klein foutje:  Per ongeluk voederbietenzaad gekocht i.p.v. rode bietjes, ik heb ze uitgedund en laat ze groeien, ik ben benieuwd of de varkens er blij mee zijn aan het einde van het seizoen, ik heb een flinke zak zaad dus als het een succes is zaai ik volgend jaar een heel veldje voor ze.

Lente! En hoe.

 Ik schreef geen blogje in maart maar de foto's zijn wel van maart :-)

Na een langdurige winter hebben we hier nu een geweldig voorjaar, de temperaturen liggen veel hoger dan normaal in maart en het duurde niet zo lang meer voor de grond in de moestuin eindelijk ontdooid was en ik dus aan het werk kon.   Ik loop wel vreselijk achter maar langzaam en gestaag begint het weer een beetje op een moestuin te lijken.

Allereerst moesten de uitjes de grond in, die staan er inmiddels al weer even en na mijn 2 weken lange strijd met de vogels die ze er elke ochtend weer stiekem uittrokken en dan 10 cm verderop weer neerlegden, zijn ze nu gesetteld/geworteld en hebben de vogels hun plagerijtjes gestaakt.  De vogels blijven denken dat het puntje boven de aarde een smakelijke worm is en kijken dan flink op hun snavel als het een uitje blijkt te zijn.  Waarom ze er meteen een stuk of 20 uit trekken begrijp ik niet zo,  blijkbaar zijn ze niet al te snugger die beestjes.  Affijn, de uitjes, rood en geel staan er in!

Het volgende wat snel moest gebeuren was het peulenrek verplaatsen en een stuk grond onkruidvrij maken om de plantjes in te zetten. Ze stonden al erg op elkaar gepropt op de tuintafel in bakken en moesten dringend de grond in, ook dat is gelukt.  Het was heel handig:  toen ik de rechterkant van het rek van plantjes voorzag kwam de wind van rechts en blies ze met tentakeltjes en al zo tegen het rek aan, de volgende dag zaten ze allemaal al vastgeklampt aan het klimrek,  dat ga ik onthouden voor volgend jaar. Met de linkerkant heb ik uiteraard gewacht tot de wind van links kwam :-)  Naast de peulen en kapucijners staat een flinke rij met sla, ik heb maar grondig uitgepakt dit jaar, bindsla, meisla en australische botersla.  De bindsla stond hier vorig jaar ook en bleek ontzettend lekker en knapperig.  Alles wat over is kan naar de kippen of de eenden, die smullen er van.

Het regent al weken niet helaas,  dus de morieljes in het bos waar ik op gehoopt had, vrees ik dit jaar te kunnen vergeten, of er moet nog een flinke plens gaan vallen voordat het echt heel heet gaat worden, bij hitte verdwijnen de morieljes weer namelijk. Ook in de moestuin werken is niet handig na wekenlange droogte, spitten is bijna niet te doen, graspollen uittrekken lukt niet,  de pol wordt gekortwiekt en de wortels blijven staan. Nu sproei ik telkens de tuin voor ik er in ga werken om het onkruid makkelijker te verwijderen maar dat heeft tot gevolg dat de modderkoek onder mijn sandalen steeds groter wordt en de smurrie op een gegeven moment tussen mijn tenen omhoog komt.  Ook met je vingers in natte klei een zaailing zetten is lastig, de zaailing plakt nadat het in het plantgat gestoken is weer aan je vingers en dan floep!  trek je hem er weer uit..  Het is wat aanmodderen  dus.

De dieren gaan goed, de drie kittens zijn deze week voor het eerst naar buiten geweest na een paar keer eventjes wennen.  Inmiddels hebben ze de hele tuin ontdekt en de tuin van de buren en de hoge boom van de buren en het dak van de buren en ook mijn eigen zolder, die laatste niet via de trap, nee, via het dak van de waterput natuurlijk!   Angstaanjagende capriolen maken die beesten, maar het gaat ze redelijk af, al was de boom van de buren wel een hele lastige voor de dame in kwestie, het duurde eindeloos voor ze wist hoe ze daar weer uit moest komen.
Verder zijn er drie nieuwe aanwinsten, Betsy, Betsy en Betsy, deze keer een leuk klein mollig ras/kruising. Voorlopig zitten ze nog even in de stal, die best groot lijkt ten opzichte van de kleine biggen, later mogen ze weer in een weitje in de tuin. 
Ook zijn er nieuwe eendjes op komst, als alles goed gaat deze keer.  Een eend heeft zich onder de tuinkast genesteld en zit op minimaal tien eieren.  Rond 2 mei moeten die uitkomen en om te voorkomen dat de kraaien, de katten, de honden etc. de eendjes pakken gaat moeder na uitkomst met kleintjes een speciale ren in tot ze groot genoeg zijn om ook los de tuin in te gaan.


Al met al een goed maar heel erg druk begin van de lente!


De foto' s:

De prachtige bloesem van de mirabel geeft een echt lentegevoel en trekt enorm veel bijen.

De Nieuwe Betsy's

Ooit uit de natuur opgegraven wilde oregano/marjolein loopt prachtig uit, elke dag groeit hij een stuk meer, het is nu al een aardig tapijtje aan het worden.

Bieslook en al zijn zaailingen ook ruim boven de grond. Daar kunnen dit jaar heel wat lekkere room en kruidenkaasjes van gemaakt worden.

De vorig jaar op het achterland gevonden pioen komt ook al in de tuin boven de grond piepen.

Dit is een spannende!  Het is de vorig jaar gezaaide Kaukasische klimspinazie. Een winterharde klimmende plant die elk jaar tot de grond afsterft en dan weer in het voorjaar opkomt.  Ik was erg benieuwd of hij dat ook echt ging doen na deze lange winter, ja dus!

Maarts viooltje, daar staat het schaduwrijkste stuk van de tuin vol mee.

Mevrouw eend op haar nest onder de kast.

De groene asperges hebben wat moeite om door de verdroogde aarde heen te komen, sommigen zijn heel dun, de meesten krom.  Ik ga toch maar even sproeien deze week.  Wel al heerlijk gegeten in een pasta met gorgonzola en oesterzwammen.

Het stukje moestuin dat klaar is,  bijna op een derde, op de voorgrond zie je hoe lekker het verwilderd was.  Dat stuk moet dus nog :-)

 Het peulenrek met de kapucijners, gele en groene peultjes.

Nieuw seizoen!

Nou, hier een berichtje zonder foto's want helaas is mijn laptop ontploft, geëxplodeerd, of wellicht wel geïmplodeerd, hoe dan ook, geen foto's. Ergens wachtte en hoopte ik nog op een wonder, een fijne nerd die dat ding nog wilde reanimeren, maar nee. De boel blijkt doorgebrand en ik heb het nakijken. Goed, dan zijn we dus enkele, zo niet vele, weken verder, en wordt het tijd een update te plaatsen over het wel en wee van Piroska. Het zit zo: Na de onfortuinlijke gekneusde rib in het najaar kon ik enkele weken niet veel in de moestuin uitrichten. Net toen het moment daar was en ik eindelijk mijn arm weer boven mijn hoofd kon optillen zonder pijn begon het te vriezen. Nu is dat meestal maar van korte en soms wel heftige duur hier, maar er kwam geen einde aan de vorst. Sterker nog, het is 10 weken blijven vriezen! Ik heb veel ( lees 10 ) winters meegemaakt hier maar nog nooit eerder 1 waarbij het 10 weken achter elkaar vroor. Nu wel dus! Het gevolg: ik heb 10 weken min of meer in huis gezeten waar ook niks gedaan kon worden, stuken, verven.. het kan allemaal niet bij vorst en joepie, de waterleiding bevroor ook nog drie maal. Al met al was het deze winter vooral uitzitten en dat heb ik dus letterlijk maar gedaan. Hoe dan ook, geen foto's. Ergens wachtte en hoopte ik nog op een wonder, een nerd die mijn laptop weer kon reanimeren, maar helaas, het mocht niet baten. Nu eindelijk, in februari, lopen de temperaturen een tikkie op en kan er weer wat werk verzet worden. De pepers en de paprika's zijn gezaaid en groeien lekker onder de lamp, ook de aubergines en de artisjok zitten in de couveuse, op hoop van zegen. Gister ben ik maar weer eens de tuin in gegaan om de moestuin winterklaar te maken, wat inmiddels meer een soort lenteklaar is geworden. Fanatiek met spade gewapend begin ik er aan, eerst het stukje waar de plantuien deze week moeten komen. Ik snapte er niks van, het meeste puin en de meeste stenen had ik vorig jaar toch al verwijderd? Mijn spa bleef telkens op een hard ding steken. Wat denkje? De grond is afgelopen maanden zover bevroren geraakt dat nu de dooi ingetreden is er slechts de bovenste 10 cm zacht is, alles daaronder is nog één klomp bevroren massa! Helaas dus, het moestuinseizoen moet nog even op zich laten wachten tot de bodem ontdooid is. Ik hoop ergens heel stiekem wel dat met die bevroren bodem ook meteen alle coloradokevers en slakkeneieren bevroren zijn, dan ben ik afgelopen maanden toch nog slapend "rijk" geworden. Volgende blog hoop ik weer op foto's., hoe dan ook, geen foto's deze keer. Ergens wachtte en hoopte ik nog op een wonder, maar helaas, we moeten het zonder doen.

Paddenstoelen

Weinig paddo's dit jaar. 

Helaas, het herfstpaddenstoelen-seizoen was maar van korte duur, nog geen 3 weken en toen kwam er behoorlijke nachtvorst en dan is het met de meeste paddenstoelen wel gedaan tot volgend jaar.

Als er wel paddenstoelen zijn pluk ik ze, zover mogelijk in overvloed zodat ik een voorraadje aan kan leggen voor later. Dit is uiteraard afhankelijk van de soort, zeldzame soorten en enkelingen laat ik staan maar over het algemeen kom ik met aardige hoeveelheden thuis.

De moestuin ligt even stil, er moet nog wel behoorlijk wat gebeuren maar daar is de hele winter nog de tijd voor en ik was zo handig geweest mijn eigen rib met mijn eigen vuist te kneuzen, ja ik vond dat zelf ook erg knap :-) .

Het zat zo:  ik liep lekker met mijn handen in mijn zakken omdat het een beetje fris was,  richting bos voor paddenstoelen. De weg er heen is behoorlijk om dus ik sneed af over de velden,  dat scheelt zo een kwartier lopen.  Een prachtroute is dat ook met slechts één struikelblok, letterlijk bleek achteraf, een klein hellinkje van anderhalve meter, niet heel steil maar toch.  Het had een paar dagen wat geregend dus de klei onder mijn schoenen stapelde zich op als een sneeuwbal, ik was al zeker 10 cm gegroeid toen ik bij het hellinkje aankwam.  Ik nam een grote stap en kabeng, ik gleed van de modderkoek onder mijn schoenen af, slipte en met mijn handen nog steeds in mijn zakken  klapte ik voorover precies met mijn ribbenkast op mijn rechter vuist in mijn jaszak, ja en met mijn gezicht in de helling, dat ook nog.  Een gekneusde rib is niet erg, je mag ook alles doen wat je wil doen maar door de pijn laat je toch een aantal dingen liggen, in mijn geval de moestuin winterklaar maken dus. Hij ligt er nog net zo bij als 3 weken geleden.

Terug naar de paddenstoelen.

Nu de meeste paddenstoelen dus verdwenen zijn tot volgend jaar verschijnen er altijd een paar juist aan het begin van de winter. Het zijn niet veel soorten maar wel lekkere:  de oesterzwam, fluweelpootje, en de paarssteel-schijnridder. Ook is de judasoor gedurende de winter nog te vinden. Het leuke is dat, op de schijnridder na, je ook niet hoeft te wachten tot het geregend heeft tot de paddenstoelen verschijnen, ze groeien alle drie op hout en halen  daar hun vocht uit, bij een niet al te strenge winter kan je dus elke dag paddenstoelen vinden!

De lekkerste en verse, met name oesterzwammen, gaan meteen de pan in, de wat minder mooie en het overschot wordt op een bakblik 20cm boven de kachel gedroogd. Na het drogen gaan ze nog een paar dagen de vriezer in om eventuele beestjes en eitjes van beestjes uit te schakelen en daarna gaan ze in een grote glazen pot tot ze nodig zijn later in het jaar. Als je je neus in die pot steekt ruikt het heerlijk!

De stelen van de parasolzwam zijn behoorlijk groot maar veel te taai en vezelig om te eten, je gebruikt dus alleen de hoed. Ik vind het jammer om de stelen weg te gooien dus die worden ook boven de kachel gedroogd en daarna in de keukenmachine tot fijn poeder gemalen. Dit paddenstoelenpoeder kan dan als smaakje aan sauzen of soepen toegevoegd worden. Ik was alleen zo nieuwsgierig ook mijn neus in die pot te steken maar dat is geen aanrader. Het fijne poeder zorgde voor een niesbui van een kwartier, niet doen dus!

Herfst is een feit

 
Maar toch nog bloeiende borstelkrans. Dit is de 2e bloei van het jaar. Borstelkrans is goed te gebruiken als vervanger voor oregano en marjolein.

 
En de eerste paddenstoelen die ik tegenkwam, verstopt onder een paar struiken. Reuzenparasols.  Hier had ik ze al geplukt, ze zaten aan de onderkant aan elkaar vast.

 
Een vijftig meter verder deze honingzwammen, die blijven heel lang glibberig na regen.  Honingzwammen zijn goed te eten, jonge verse exemplaren zijn erg lekker ook. Je eet alleen de hoed en kookt eerst de paddenstoelen in water en giet het water af. Ze bevatten namelijk een in water oplosbaar gif en met het weggooien van het water ben je dus ook van het gif af, zo simpel! ( Maar je moet het wel weten)  Na het koken bereid je ze zoals je wil, bakken, soepje, sausje. Ook kan je ze goed drogen.

Enkele stappen verder deze verzameling, ik heb er een geplukte parasolzwam bij gelegd. Op de achtergrond, de bleekgele rand met oranje centrum,  zwavelkopjes. Beter niet eten want die zijn giftig. :-)

Het bos bleek vol met parasolzwammen te staan, ik heb een hele mand vol meegenomen.

Nog wat honingzwammen maar dan van onderaf gezien.

Een mooie spechtinktzwam ( niet eetbaar)

Enkele fragiele kleine paddenstoeltjes die ik niet eens determineer omdat ze ofwel oneetbaar zijn maar vooral niet de moeite waard, veel te klein en weinig vlees. Mooi wel.

Oesterzwammen, deze waren al een klein beetje aan het verdrogen aan de randjes maar niet aan het vergaan. Ik heb ze meegenomen en in dunne reepjes boven de kachel gedroogd. Later kwam ik nog een enorme berg superverse tegen, deze heb ik verwerkt in een pasta en deels licht opgebakken en in de vriezer gedaan.


De buit na een middagje:

Links de stokken van de parasol die verwerkt zijn tot poeder.

Een eerdere buit met cantharellen en boleten. De cantharellen zijn meteen opgesnoept, de boleten en de rest is gedroogd.

Inernet, update tuin en kittens.

Vanwege een verschrikkelijk slechte internet verbinding gedurende afgelopen  maand een zeer late update.

Het internet hier zit zo:
Er is een mannetje in het volgende dorp dat er voor gezorgd heeft dat hij via een zendmast "internet" naar ons dorp kan sturen, naar het hoogste punt waar op een dak van een huis een ontvanger/zender staat.  Ieder huis in het dorp dat internet wil heeft en ontvangertje op zijn dak en het hoogste huis stuurt het signaal door naar iedereen met een ontvangertje. Dit loopt best aardig zolang er geen hoge bomen of kerktorens in de weg staan, in mijn geval zijn die er gelukkig niet. Over het algemeen loopt het redelijk soepel, behalve dat het hele dorp hetzelfde IP-adres heeft is er meestal niet veel op aan te merken en kan je zelfs films downloaden, tv-kijken etc.  Net als de elektra wil het internet wel eens uitvallen als het onweert of hard regent, dat zijn we hier gewend.

Helaas bij vlagen werkt het systeem niet altijd even goed, bij vlagen valt het internet aan de lopende band uit en aangezien het internetmannetje ook een baan buiten de deur heeft tot 18.00 uur, moeten we allemaal wachten tot hij van zijn werk thuiskomt om de boel te fixen.  Dat is best rot als het internet al in de ochtend uitvalt kan ik je zeggen. Het mannetje bellen heeft geen zin want hij neemt toch zijn telefoon niet op.

Afgelopen maand zaten we dus helaas in zo'n "vlaag", het internet is 24 maal uitgevallen waarvan enkele keren zeker een hele dag.  Klagen helpt niet, hij kan er niks aan doen zegt hij en je krijgt hooguit na lang zeuren een korting van 500 ft op de maandprijs van 5000 ft, ongeacht de duur van de uitval.  Een andere internetaanbieder nemen kan niet want die is er simpelweg niet, het is het internetmannetje of geen internet.

De beste man maakt daar flink gebruik van de slimmerd.
Elke maand komt hij persoonlijk zijn geld ophalen, dat kan ergens zijn tussen de 24e en de 31e van de maand, altijd onaangekondigd, altijd op een andere dag en altijd op een ander tijdstip. Hij belt niet aan, oh nee, dan moet hij zijn auto uitkomen, nee, hij rijdt de straat in en toetert drie keer en dan word je geacht binnen twee minuten met flapperende biljetten voor zijn neus te staan, anders rijdt hij door en wordt je afgesloten. Je kan je wel voorstellen dat ik meerdere malen in onderbroek, pyjama of ochtendjas op blote voeten uitglijdend over de hondendrollen rennend naar het hek ben gegaan om het internetmannetje zijn welverdiende geld te overhandigen.
Twee maanden geleden kwam hij opeens al op de 20e van de maand, wat bleek, hij ging 2 weken op vakantie naar Zagreb en dacht lekker vroeg te kunnen cashen. Hij heeft lekker niks  gekregen en kon mij ook niet afsluiten omdat hij op vakantie was. :-)  Helaas viel tijdens zijn vakantie het internet 6 dagen uit en dat werd pas gerepareerd toen hij weer terug kwam. Gelukkig kreeg ik 500 ft korting, pfff.

Nou ja, tot zover het internetverhaal. Aan mijn blogje schrijven durfde ik niet omdat dat online gaat en met uitval elk uur wilde ik het risico niet lopen dat ik alles weer kwijt was.

Dan nu de kittens:
Met de drie gaat  het uitstekend!  Ze zullen nu rond de 12 weken zijn en groeien goed. Twee ervan zijn wat aan de kleine kant maar dankzij enkele donaties van lieve mensen heb ik nu het dure Royal Canin kittenvoer kunnen kopen en kunnen ze wat aansterken. Ook zijn ze alle drie nagekeken en ontwormd.  Dankjewel lieve mensen! Ik heb inmiddels een donatieknop rechtsboven waar ook de kittens in staan, want de gulle gevers konden alleen maar hooi of konijnenvoer of kippenvoer doneren en daar hebben de kittens natuurlijk niks aan :-) .

Voor het kleinste katje Poubelle ben ik nog op zoek naar een nieuw baasje. Het meisje laat een beetje over zich heen lopen door de andere vier katten hier in huis en mist daardoor weleens een deel van een maaltijd, ook is ze nog erg jong voor haar leeftijd en heeft veel aandacht en liefde nodig. Het de enige langhaar van de drie, ik denk grotendeels Siberische boskat. Als iemand haar een liefdevol huisje kan bieden dan graag!  (Al hoop ik stiekem weer van niet natuurlijk, want ze is zo lief.)

Poubelle, schildpadlanghaar zonder wit.

De kittens hebben mij als moeder aangenomen en ik heb geen seconde rust, ze rennen de hele dag achter mij aan, slapen op mijn schoot, in mijn nek en in mijn armen en gillen en krijsen achter de deur als ik een uurtje naar buiten ben, maar gezellig is het wel.

De tuin:
De moestuin is aan zijn eindje. Dit jaar viel de herfst heel vroeg in, al begin oktober dus er valt niet veel meer te oogsten. De tomaten kregen eerder al schimmel dus die heb ik er vorige maand al uitgetrokken, gelukkig wel nog een kast vol met tomatensaus voor komend jaar geoogst.
Momenteel staan de pepers nog na te rijpen, ook zijn er nog wat groene sperzieboontjes, Nieuw-Zeelandse spinazie, palmkool, snijbiet, prei, wat kruiden, bietjes en een rijtje knolselderij. Het was een goed moestuinjaar, alles groeide geweldig goed en ik heb veel geoogst. Onder het bed staat een flinke kist aardappels, er liggen er ook nog op het land, de vriezers zitten vol groente en vlees, de weckpotten zitten vol en er valt dus ook nog het een en ander te oogsten. Ik ben tevreden en heb de hele winter genoeg te eten. :-)

De foto's:

 De drie katjes op schoot, onder Tetö, rechts Poubelle, links Blixa.

Zelf pasta maken van verse eitjes.

Gele herfstframboos, elke dag een klein handje oogst wat ik in de vriezer stop en binnenkort vermaak tot frambozenlikeur met de zelfgestookte palinka.

 Pepertjes, nu nog dagelijks te oogsten.

De tabak staat nog in de tuin, de onderste bladeren zijn geoogst en de rest mag nog blijven zitten tot hij uitgebloeid is zodat ik het zaad kan oogsten.

De palmkool mag de hele winter blijven staan voor af en toe een maaltje.

Stuk moestuin waar overal acacia opkomt, dat wordt flink uitgraven van de winter.  Op de achtergrond het begin van de bouw van de kas.     

Pepers rijgen in het zonnetje.

En hier hangen ze te drogen, een deel dan, de rest heb ik in stukjes gesneden en bij de houtkachel gedroogd.  Deze gaan deels in een glazen pot voor bij het eten koken en van een gedeelte heb ik pepper-oil gemaakt, die staat nog te trekken en is over enkele weken klaar.

Een gedeelte van de te groot gegroeide courgettes en pompoen wordt bewaard als wintervoedsel voor de eenden, kippen en in januari voor de nieuwe varkentjes.

Het buiten verwerken van de laatste aubergines.

De palinkaketel draait op volle toeren,  zeker 1000 liter stookwijn is al gestookt en er staan nog meerdere vaten te wachten.

Het begin van het nieuwe seizoen is er, met dank aan Rob de vrijwilliger van afgelopen weken. Dit stukje moestuin is schoongemaakt en gehakt en de knoflook is gepoot.

En nu het moestuinseizoen voorbij is begint hier in het bos het paddenstoelenseizoen, wat een feest!

Mirakel

Even een tussentijds verhaaltje, later een update van de tuin en de oogst.


2 Dagen geleden zat ik met vrienden aan het einde van de dag in de tuin, onder een zeil wat we voor mijn verjaardag gespannen hadden omdat het zou regenen die dag. We waren aan het koken.
Opeens horen we 2 klappen op het dak en wat gekrabbel, het leek erop dat er een vogel tegen het dak gevlogen was en in de dakgoot gegleden was. Ik dacht, die krabbelt wel op en vliegt wel weer weg.

2 Minuten later hoor ik weer gekrabbel in de dakgoot, ik kijk omhoog en zie een kattenpootje uitsteken uit de goot. Ik vlieg de ladder op die er toevallig al staat en kom met een kitten van een paar weken naar beneden.  Helemaal verbijsterd hoe dat nu kan en het arme trillende beestje onder mijn trui opwarmend proberen we te achterhalen hoe het diertje in de goot terecht is gekomen.  Mijn visite gaat op zolder kijken met een zaklamp, maar er is niks te zien, dus we berusten ons in het feit dat er nu een katje extra is, niet onwelkom want 6 weken geleden overleed mijn lieve kater Dizel aan kattenaids, het is notabene zijn geboortedag als de kleine kat uit de hemel komt vallen!


Nog geen 10 minuten later horen we een klap op het zeil wat we als dakje gespannen hadden tegen de regen en er klettert iets een paar meter van het zeil op het terras, het "iets" moet van rechtsachter gekomen zijn met een enorme vaart anders was het niet op het terras bij de keukenvloer terecht  gekomen.  We gaan kijken en jahoor!  Nog een kitten!   Die was duidelijk door de lucht aangekomen en boven het zeil losgelaten.  Daar zaten we dan, met 2 kittens, we kwamen er met zijn vieren niet uit hoe dit gebeuren kon.  We gingen tegen beter weten weer naar zolder om te kijken of daar iets was, onmogelijk want de laatste kitten kwam uit de lucht en uit een richting waar geen zolder, huizen of bomen staan.  Het eerste kitten had kleefkruidbolletjes in haar vacht, een teken dat ze in de natuur geweest was en niet op een zolder was geboren.

Uiteindelijk zijn we maar gaan eten, het eten was klaar en de kittens hebben we in een bench in huis gezet.
Nog geen 5 minuten na het begin van het eten hoorden we een kleine mauw, ergens bij de buren leek het, we zijn met 3 man meteen gaan kijken met zaklampen maar konden niks vinden.
We besloten door te eten en na het eten verder te zoeken.
Na het eten kwam er weer een mauw, het bleek weer uit de dakgoot te komen!  Snel de ladder op en jahoor, nummer 3!

Goed, nu zit ik dus met 3 kittens hier in huis van een week of 6 oud, die letterlijk uit de lucht gevallen zijn. De enige verklaring is dat een uil ze te pakken heeft gehad en in eerste instantie 2 kittens bij zich had, de 1e en de laatste die we vonden in de dakgoot, ze heeft laten vallen en weer terug gegaan is om de andere op te halen, deze heeft hij gedropt op ons zeil.  De vraag die rijst is:  heeft hij dat expres of per ongeluk gedaan?  Alle verklaringen lijken even ongeloofwaardig.

Al met al, Blixa, Tetö en Poubelle beginnen al aardig bij te komen, ze zijn alledrie welkom ook al is hier geen nagel om je kont te krabben.

Boontjes, tomaten en bonen en tomaatjes.

Het is om de dag raak hier, de ene dag een pond tot een kilo boontjes
( sperzieboontjes geel en groen, spekbonen en gele snijbonen en hier en daar wat kousenband) en de andere dag tussen de 4 en de 8 kilo tomaten. Ik kan ze beiden niet meer zien inmiddels, maarja wat moet dat moet dus de ene dag de boontjes blancheren, vacumeren en de vriezer in en de andere dag de tomaten snijden, uien en knoflook en kruiden erbij en koken tot een pastasaus. Even de staafmixer erdoor en heet in potten voor de winter en het voorjaar. Zo staan er inmiddels al 68 potten klaar als basis voor soep, saus, pasta, lasagne, pizzasaus etc. Ik vermoed dat er nog zeker 68 zullen volgen dus ik weet wat ik deze winter eet :-)

 Ondertussen gaan de paprika's ook geweldig, 2x per week een vergiet vol mooie rode kapia;s. Ik snijd ze in repen, leg ze op een bakplaat en overgiet ze met een olie waar ik knoflook, oregano, tijm en rozemarijn in heb geweekt, alles uit eigen tuin uiteraard. Dan gaat de bakplaat in de oven of op een houtvuurtje en als de paprika gaar is in zakken gevacumeerd de vriezer in.
Inmiddels puilt de vriezer al bijna uit, ik hoop dat er een lange strenge winter komt want er komt nog een lading prei aan, Toscaanse boerenkool, savooiekool, snijbiet en andijvie.

 De aardappels staan nog steeds op het land, ze hebben er nog nooit zo lang gestaan, meestal oogst ik wel ergens eind juli maar ze zijn nog niet aan het verdorren en bij stiekem wat opgraven blijkt dat ze ook nog niet heel groot zijn dus ik laat ze nog maar een tijdje staan. Helaas is het dit jaar werkelijk een plaag van coloradokevers, ik heb het nog nooit zo erg meegemaakt er valt niet tegenop te rapen. Vooral die vieze rood met zwarte larfjes zijn te smerig voor woorden en vreten al het blad op. Ik ben er elke dag zeker een uur zoet mee. Ik pluk ze met het blad waar ze opzitten en vermorzel ze onder mijn teenslippers, ik ben al een ervaren moordenaar geworden.

 Er is gelukkig veel hulp hier en er komt nog meer hulp, 3 weken in september en 2 weken in oktober dus er kan flink aangepakt worden: het bouwen van een kas van oude ramen, noten verzamelen en tot olie draaien, aardappels oogsten, sorteren en verwerken tot friet en aardappelkroketjes, een nieuw aardbeienbed aanleggen met alle stekken van dit jaar, escargots verzamelen en prepareren, klaarmaken en invriezen, paddenstoelen zoeken, drogen en invriezen. (ik vries die altijd in tegen de beestjes, na een aantal dagen mogen ze de vriezer weer uit en in potten) de moestuin winterklaar maken etc etc. Ik verheug mij bijna op de winter dat het eventjes rustig is qua werkzaamheden hier. :-)

 Tussendoor broed ik zoveel mogelijk kuikens uit in de broedmachine om volgend jaar een grote nieuwe verse toom te hebben, de huidige kippen leggen niet zoveel meer en er is meer vraag naar eieren dan de kippen leggen. Momenteel zijn er al 12 nieuwe kipjes en dat mag nog best verdriedubbelen, het enige nadeel is dat je hier werkelijk van de ochtend tot de avond in het gepiep en gekrijs van de kuikens zit.

Het weer is geniaal, geweldig voor de moestuin. Het is nauwelijks echt boven de 30 graden geweest en bij regelmaat, juist als de tuin het nodig heeft, valt er een bui en hoef ik dus niet te sproeien. Na de bui is het esgargots vangen op het landweggetje en na 5 dagen spoelen en wassen en verzorgen gaan die in porties de vriezer in, heerlijk met kruidenboter!

Oogst van 1 dag.

En nog meer...

Saus maken.

Zongedroogde tomaatjes.

Rodekooloogst.

Nog meer oogst.

Nee dit is geen kaas! Tussen de bedrijven wordt er ook nog wasmiddel, allesreiniger en vloeibare handzeep gemaakt. Hier ( zelfgemaakte) zeep geraspt in de pan. Daar gaat 5 liter water bij en dat wordt verhit en geroerd tot de zeep opgelost is. Daarna gaat er nog 100 gram soda bij die ook op moet lossen en mag de boel weer afkoelen.

Alles overgieten in oude wasmiddelverpakkingen en klaar voor een paar maanden! Het zelfde goedje is te gebruiken als allesreiniger en voor vloeibare handzeep gaat er een scheut ( ook zelfgemaakte) glycerol bij en in een oude handzeeppomp.